Door mijn werk als journalist, waarin ik zoveel verhalen van mensen heb mogen vastleggen, merk ik dat de bron van frustratie, kracht en eigenheid vaak verborgen ligt in het narratief van een familie. Families dragen in hun geschiedenis een wijsheid met zich mee, die wanneer je die in kaart brengt nieuwe aanknopingspunten biedt voor de toekomst. Hoe is je familie georganiseerd, op welke pijlers is je familie gebouwd? Welke breuklijnen in de tijd heeft jouw familiegeschiedenis bepaald?  (denk bijvoorbeeld aan migratie, scheiding, verhuizing, overlijden, werkeloosheid). Wat zijn onuitgesproken normen en waarden waaraan iedereen zich dient te conformeren? Wie hebben de leiding?

Of het nu over carrièrekansen gaat, over afvallen of over je relaties, ieder mens heeft zijn eigen thema’s die steeds terugkeren. Denk aan perfectionisme, pleasen, minderwaardig voelen, geen ‘nee’ durven zeggen, zelfkritiek.

Vaak zijn die patronen ontstaan in je kindertijd. De onderliggende behoefte houdt vaak verband met een groot verlangen naar aandacht, erkenning, liefde. Ieder mens wil zich gezien voelen. Als je je dat realiseert en kunt zien waar erkenning nodig is, ontstaat er ruimte  voor een nieuw perspectief. Dan kun je dingen anders gaan doen. Want ‘elke stem die gehoord wordt, kan zwijgen’.